Nieuws - Voorstellingen musical Naäman geweldig succes
Dagenlang waande men zich in de Gereformeerde kerk in een echt theater, met zelfs een orkestbak, waarin de leden van De Bazuin zich zouden gaan ophouden. Drie avonden een bomvolle zaal. Een enthousiast publiek dat genoot van de voorstellingen van de musical ‘Naäman. De striid fan in generaal’. Er is geschiedenis geschreven. Het begin van een (nieuwe) traditie in ons dorp?
Het verhaal
Naäman is een succesvol generaal in het leger van Benhadad, koning van Aram/Syrië (eind 10e/begin 9e eeuw voor Christus). Hij koestert zijn triomfen. Maar, hij lijdt aan huidvraat (melaatsheid). Op advies van de Israëlitische slavin van zijn echtgenote reist hij af naar Samaria (Israël) voor een consult bij de profeet Elisa. Via zijn assistent laat deze Naäman weten dat hij zich zevenmaal moet onderdompelen in de Jordaan om genezen te worden. Naäman is beledigd. Hij had meer egards verwacht en die Jordaan is maar een ‘êfterlikke groppe’!. Het lukt zijn bedienden hem op andere gedachten te brengen. Naäman gaat naar de Jordaan en dompelt zich zevenmaal onder. Resultaat: genezen. Hij is een, in alle opzichten, ander mens geworden. Elisa bedankt voor de geschenken die Naäman hem wil aanbieden. De legergeneraal keert huiswaarts. Het complete verhaal treft men aan in het Bijbelboek 2 Koningen 5.
Veel nieuwsmedia
Voor de aanvang van de voorstellingen was het een drukte van je welste rond het theater. Zelfs CNN was met een filmploeg naar Donkerbroek gekomen. Ook radioverslaggevers en vertegenwoordigers van de (lokale) schrijvende pers waren aanwezig. Menig achteloze bezoeker kreeg een microfoon onder zijn neus geduwd om commentaar te geven. Maar goed, dat hoort er nu eenmaal bij als ergens geschiedenis wordt geschreven.
Naäman presenteert zich
Al geruime tijd voor de aanvang was de zaal vol. Vanuit de orkestbak onderhield De Bazuin (o.l.v. André Klaver) het publiek met passende muziek. Na een welkomstwoord van Fokje Bergsma begint het. Spots op het toneel gericht want Naäman (met soldaten enz.) betreedt de zaal. Hij beweegt zich, fier en trots, in een prachtig gewaad, over het toneel. Luid wordt hij toegezongen door het toegestroomde publiek met “Naäman, Yeah…! Naäman, Yeah…”! Bij de prijzenkast, met vele bij overwinningen verkregen bekers, blijft hij staan, neemt de mooiste beker en streelt die. Naäman, hij is de grootste onder allen! Vanuit de orkestbak klinkt het ‘We are the champions’.
Naar Israel voor genezing
Maar, u weet het inmiddels, Naäman (sterk gespeeld door Meino Draaistra) is melaats. Zijn echtgenote (overtuigend op de planken gezet door Sietske Kamminga) krijgt hem toch zo ver dat hij naar Israel gaat, voor een consult bij de profeet. Tijdens changementen op het toneel worden de spots gericht op de orkestbak, vanwaar door De Bazuin aangepaste klanken ten gehore worden gebracht. In Samaria lijkt het op een mislukking uit te lopen. Maar Naäman keert terug op zijn schreden en gaat zevenmaal ‘’kopke ûnder’ in de Jordaan. Omdat dit tafereel moeilijk, zo niet onmogelijk, te realiseren was op de toneelplanken had men gekozen voor een bezoek aan het Canadameer, hier in de buurt. Simon Friso had video-opnamen gemaakt van de zich zevenmaal onderdompelende Naäman. Deze pakkende beelden werden vertoond op een groot scherm boven het toneel. Even daarna kwam Naäman al weer binnen. Een totaal ander mens. Genezen van melaatsheid, maar bovenal genezen van zijn trots. De gouden mantel had hij achtergelaten bij het Canadameer. Naäman kan een nieuwe start maken. Om met Elisa (gespeeld door Foppe de Haan) te spreken: “Naäman, feroaret syn lot”.
(Klik op HQ voor de High Quality versie)
Tot besluit
Na het wegsterven van de klanken van het lied ‘Leek le shalom’ mocht het publiek los komen. Staand gaf het de spelers een ovationeel applaus, waarna nogmaals het ‘Leek le shalom’ werd gezongen. Het is onmogelijk de namen van alle spelers en overige deelnemers op te sommen. Fokje Bergsma plaatste enkelen in het zonnetje, o.a. Baukje v.d. Honing en Jantsje Jongsma uit wier handen al het ‘Klean, kostuums en nifelwurk’ (voor meer dan 50 personen!) kwam. Natuurlijk moest ook Anna-Gre Veldkamp (regie toaniel) haar gezicht laten zien. Wij noemen hier nog Fokje Bergsma en Jitske Draaistra, de ‘Ynitiatiefnimmers’, zoals het programmaboekje vermeldt. Maar alle medewerkers, van Dekorploech, Grime, Ynsteksters, Ljocht & lûd, de muzikanten, de Dûnsgroep, enz. enz. zij allen verdienen ons respect. Er is geschiedenis geschreven. We wachten op het vervolg.
Zie ook de foto's in het fotoboek en het verslag en de foto's op de kerkenwebsite
Tekst: Anne J. van der Helm
Foto’s: Simon Friso en Anne J. van der Helm
Film: Simon Friso
Geplaatst op: 28 April 2009