Nieuws - Spilersnocht blaast Donkerbroek nieuw leven in

"een verfrissende theatrale avond vol vaart, herkenning en lef"

Donkerbroek was er duidelijk weer aan toe: een avondje vermaak, saamhorigheid en een vleugje gezonde chaos. Theatergroep Spilersnocht speelde daar gretig op in met hun nieuwste productie – een verrassende en verfrissende vorm van locatietheater die het hele dorp in beweging bracht. Letterlijk én figuurlijk.

In plaats van op één plek te blijven, trok het publiek van locatie naar locatie, onder begeleiding van publieksbegeleiders, die zelf óók een rol speelden in het geheel. En verkeersleiders die voor veiligheid onderweg zorgden. Vier unieke huiskamerscènes op vier totaal verschillende locaties brachten ons dichtbij het leven van evenzoveel Donkerbroekster gezinnen – herkenbaar, humoristisch en ontroerend tegelijk.

Vier families en hun perikelen

In de sfeervolle setting van Wood Legacy maakten we kennis met de familie de Groot – of moeten we zeggen: Le Grand? Jacqueline (of Jantsje, voor wie haar echt kent) houdt de familienaam graag in ere, zelfs ten koste van man Gerrit, die na een traumatische ervaring als scheidsrechter liever het fluitje aan de wilgen hangt. Dochter Charlotte is het zat: waarom kunnen haar ouders niet gewoon naar elkaar luisteren?

Café Donkerbroek gaf een inkijkje in de moeizame dynamiek van Anna, haar vergeetachtige moeder Griet en puberzoon Boaz. Terwijl Anna snakt naar rust en een biertje, schreeuwt haar gezin juist om verbinding. Het conflict is herkenbaar – en pijnlijk oprecht.

In de loods van H’ric treffen we de komische én kwetsbare driehoek van Ina, Els en dochter Ellen. Er wordt appelmoes gemaakt, maar ook met geheimen geworsteld. Zijn Ina en Els écht alleen vriendinnen? Ellen wil openheid, maar Els worstelt nog met haar eigen moed.

En bij Quality Parket zien we hoe klussen een verslaving kan worden – vooral als je Baukje heet. Terwijl zij en man Johannes blijven verbouwen, snakt dochter Doutzen naar rust, gezelligheid en een warme maaltijd zonder bouwstof.

De verbinding op het sportveld

De overgang naar het sportpark Ontwijk voor de finale scène was een prachtige climax. Met muziek van De Bazuin en Excelsior, lootjesverkoop en kantinedrankjes werd het bijna feestelijk. In een mooi opgebouwde slotakte zagen we hoe alle gezinnen uiteindelijk toenadering tot elkaar zoeken, oude patronen doorbreken en elkaar echt gaan horen. De voetbalwedstrijd had hét slotstuk moeten worden – tot de burgemeester het hele spektakel afblaast vanwege wolven in de buurt. Maar Donkerbroek laat zich niet kennen. Met een knipoog naar het Friese doorzettingsvermogen wordt de wolf afgeschoten – en barst de derde helft alsnog los.

Conclusie: Spilersnocht heeft met lef en liefde voor het dorp een theateravond neergezet die nog lang zal nadreunen. Het was vernieuwend, verbindend en vooral: Donkerbroek op z’n best. Het bleef – geheel terecht – nog lang onrustig op sportpark Ontwijk. Zie ook het FOTOALBUM.

Geplaatst op: 16 April 2025

terug